بررسی نقاشی دیواری اورارتو

نقاشی دیواری یکی از قدیمیترین تزیینات وابسته به معماری در شرق باستان می باشد. اولین نمونه های این هنر تصویرگری در استقرار چاتال هویوک مربوط به عصر نیولیتیک با سفال قابل معرفی می باشد. دولت اورارتو به عنوان یکی از دولتهای شرق باستان در هزاره اول قبل میلاد در تقابل با دولت آشور شکل گرفت و سپس به عنوان یک قدرت منطقهای ظهور نمود. این دولت اصول هنری شرق باستان را به عنوان اساس هنری دولت اورارتو پذیرفت. بر این اساس نقاشی دیواری به عنوان سنت هنری که قبل از اورارتوییان توسط فرهنگهای هوری، میتانی، بابل، آشوری استفاده شده بود را به عنوان تزیینات وابسته به معماری در دیوار معابد و کاخهای خود به کار برد. از دلایل چشم نواز بودن نقاشیهای دیواری اوراراتو رعایت اصول تناسب وانتخاب مناسب در رنگها بوده است. براساس بررسیهای انجام شده و براساس گاهنگاری تاریخی در استقرارهای آزناوور تپه، آرین برد (اربونی)، چاووش تپه، آلتین تپه، کار میر بلور و کف کاله سی نقاشیهای دیواری اورارتو شناسایی شده است. این نقاشیها بوسیله رنگهای قرمز، آبی، سیاه، سفید، زرد ، قهوه ای و با فیگور خدا، اله ه، شیر، گاو نر، آهو، گوزن، اسفنکس، درخت مقدس، نخل، گل و همچنین موتیفهایی مانند روزت و نقوش هندسی تزیین یافته اند. مهمترین پرسش در این پژوهش شناسایی سبک و شیوه اجرای نقاشیهای اورارتویی می باشد روش تحقیق دارای جنبه بنیادی بوده و به روش میدانی و کتابخانه ای انجام خواهد پذیرفت.

Keywords:

اورارتو , نقاشی دیواری , سبک