بررسی وضعیت کلیماتوریسم و اقلیم معماری شهرستان پاوه با استفاده از شاخص ترجونگ در راستای برنامه ریزی بهینه آن

گردشگری یکی از بخش های مهم اقتصادی است که توانسته است به عنوان یک صنعت پاک مطرح شود و برنامه ریزی در امر گردشگری از جنبه های مختلف ضروری و مهم می نماید و شناخت پهنه های مناسب برای گردشگری به لحاظ آسایش اقلیمی از موارد مهم در برنامه ریزی گردشگری می باشد. یکی از عوامل موثر بر زندگی، آسایش و سلامتی انسان، شرایط جوی و اقلیمی است و پهنه بندی اقلیمی (یعنی شناسایی پهنه هایی که دارای آب وهوای یکسانی باشند) جهت دستیابی به توسعه همه جانبه در ابعاد مختلف زمانی- مکانی ضروری می باشد. در این پژوهش برای تعیین تقویم اقلیم گردشگری در شهرستان پاوه با توجه به برخورداری این شهرستان از جذابیت های متنوع گردشگری، به لحاظ آسایش شبانه و روزانه، داده های مورد نظر از سایت هواشناسی طی دوره 15 ساله 2008-1993 برای برخی ایستگاه پاوه، اخذ و سپس داده های مفقوده با استفاده از نرم افزار SPSS بازسازی و با استفاده از شاخص ترجونگ بررسی های لازم صورت گرفت. نتایج حاکی از آن بود که در طول شب در هیچ ماهی از شرایط آسایش برخوردار نمی باشد و ماه های (ژانویه، فوریه، مارس، نوامبر و دسامبر) دارای شرایط سرد و مابقی ماه ها دارای شرایط بسیار خنک می باشد. در طول روز شرایط آسایش تنها در ماه های(می و اکتبر) وجود دارد. ماه های(ژانویه، فوریه، مارس، نوامبر و دسامبر) دارای شرایط بسیار خنک و ماه های(ژوین و سپتامبر) دارای شرایط گرم و ماه های (ژوییه و آگوست) دارای شرایط داغ و ماه آوریل دارای شرایط خنک می باشند که گردشگران و مسیولین می بایست این موارد را مد نظر قرار دهند تا بتوانند از جذابیت های موجود در جزیره بهره برداری مناسب را بنمایند.

Keywords:

گردشگری , برنامه ریزی , آسایش اقلیمی , پاوه