سیر تطور آموزش قرآن در دوره تحصیلی ابتدایی در طی سال های 1349 تا 1396

هرچند درس قرآن به طور رسمی در آموزش و پرورش از سال 1323 شروع شد، اما به دلایلی روند پیشرفت این درس، آنچنان که باید با انتظارات متولیان تعلیم و تربیت مطابقت ندارد. در این پژوهش، ضمن بررسی سیر تطور آموزش قرآن بین سال های 1349 تا 1396 به آسیب ها و راهکارها اشاره شود. این پژوهش، 30 محور از تغییرات برنامه درسی قرآن دوره ابتدایی در چهار دوره زمانی را بررسی می کند. در این تحقیق, با استفاده از روش تجزیه و تحلیل محتوا، اهداف, روش های تدریس, سازماندهی محتوا, شیوه ارزشیابی و نقاط قوت و ضعف هریک از دوره ها بررسی می شود. با مراجعه به این کتاب های درسی مشخص گردید : 1- در سال های 1349تا 1368 چیزی با عنوان برنامه درسی مکتوب موجود نبوده و مولفین با توجه به تخصص وسلیقه خود کتاب های درسی را تالیف کرده اند. محور آموزش قرآن در این دوره، آموزش روخوانی با تاکید بر روش شنیداری بوده است. 2- در سال های 1369 تا 1376 مکتوباتی غیرمدون درباره برنامه درسی قرآن وجود دارد. اما راهنمای درسی تدوین نشده است. اهداف و روش ها تغییراتی داشته, اما رویکر آموزش همچنان بر روخوانی از طریق تقویت مهارت شنیداری است. 3- در مرحله چهارم به آموزش قرآن به عنوان یک برنامه درسی نگاه شده و ضمن تهیه و تدوین راهنمای برنامه درسی و تصویب آن توسط شورای عالی آموزش و پرورش در سال 1376 در مراحل مختلف اجرای آزمایشی شده است. در این دوره تغییرات مهمی در ارکان برنامه درسی قرآن و نیز نحوه آماده سازی و چاپ کتب درسی صورت گرفته است.

Keywords:

برنامه درسی , سواد قرآنی , سازماندهی محتوا , رسم الخط , روش تدریس , آموزش قرآن , ارزش یابی , روخوانی , روان خوانی , قرایت , جامعیت آموزش , یادگیری , پیام قرآنی , انس با قرآن