بررسی و تحلیل آموزش الفبا در کتاب های قرآن و فارسی اول دبستان به شیوه افقی و موازی

هدف اصلی این نوشتار، بررسی و تحلیل سازماندهی افقی آموزش الفبا به شیوه موازی در کتاب های قرآن و فارسی اول دبستان براساس برنامه ریزی محتوای درسی به روش تحلیل محتوا است. نمونه آماری همان حجم جامعه آماری یعنی 90 صفحه کتاب فارسی و70 صفحه کتاب قرآن اول ابتدایی بود. تحلیل با استفاده از آمار توصیفی برروی درس های 7 گانه کتاب قرآن و درس های 22 گانه فارسی اول به شیوه موازی سازی افقی به صورت کمی صورت پذیرفت. حرکات، حروف، اکثر اسامی و شکل های آنها شبیه هم هستند و به صورت موازی در آموزش الفبای قرآنی و فارسی نقش دارند. نتایج حاصله بیانگر آن است که : کتاب قرآن اول دبستان به طورمیانگین 5.3 هفته در معرفی صداها و5.5 هفته در تدریس رسمی آنها نسبت به کتاب فارسی اول دبستان دیرتر اقدام می کند و هماهنگی برقرار است. و در سایر امور برنامه ریزی درسی هماهنگی برقرار نیست. واژه قرآن در کتاب فارسی اول در نگاره 6 در هفته سوم مهرماه بیان و معرفی کتاب قرآن در درس 15 در صفحه 78 آن انجام می شود .در حالی که همان دانش آموزان کتاب مستقلی به نام قرآن به موازات کتاب فارسی دارند. که از همان اول مهر تدریسش آغاز می شود. لذا می توان گفت که هماهنگی کامل درتدوین ارایه محتوا بین دو کتاب فارسی و قرآن اول دبستان مشاهده نمی شود. با استناد به تحلیل انجام شده ،پیشنهاد نگارندگان در این است که درس مستقل قرآن در سال دوم، یعنی، بعد از یادگیری الفبای فارسی سال اول آغاز گردد.

Keywords:

تحلیل محتوا , قرآن , فارسی , اول دبستان , افقی , موازی