تاثیر تمرینات هوازی دوران بارداری بر شاخص های هنگام تولد نوزادان و دو ماه پس از تولد

مقدمه: اضافه وزن و چاقی در دهه های گذشته خطر ابتلا به عوارض ناخوشایند بارداری را افزایش داده است. پیامدهای اضافه وزن و چاقی مادر برای جنین شامل ماکروزومیا، دیستوکی شانه ، تولد زودرس و ناهنجاری های مادرزادی است. تمرینات ورزشی می تواند با جلوگیری از افزایش وزن بی رویه طی بارداری علاوه بر سلامت مادر ، تاثیر به سزایی بر سلامت و روند رشد جنین داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه تاثیر 12 هفته تمرین هوازی دوران بارداری بر شاخص های هنگام تولد نوزادان و دو ماه پس از تولد انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1396 بر روی 90 زن باردار دارای اضافه وزن انجام شد. شرکت کننده ها در سه گروه 30 نفری: تمرین هوازی صبح ، تمرین هوازی عصر و گروه کنترل قرار گرفتند و به مدت 12 هفته به تمرین پرداختند. اندازه های انتروپومتریک نوزادان در بدو تولد و در دو ماهگی ثبت شد. برنامه تمرینی شامل 12 هفته سه جلسه ای و مدت هر جلسه 35 - 45 دقیقه بود. تمرینات ورزشی با 15 دقیقه گرم کردن آغاز و متعاقب آن مرحله تمرینات هوازی شامل راه رفتن تداومی انجام شد. شدت تمرین 40 تا 50 درصد ضربان قلب بیشینه در جلسات ابتدایی بود که به 70 تا 60 درصد ضربان قلب بیشینه در جلسات تهایی رسید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss ( ورژن 20 ) و آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی زوجی و آنووا انجام گردید. ( p≤0.05 ) یافته ها: میانگین وزن، قد و دور سر نوزادان در سه گروه تمرینی همگن بوده و ارتباط معناداری بین وزن، قد و دور سر نوزادان در بدو تولد بین سه گروه تفاوت معناداری وجود نداشت ( P=0.885 و P=0.770, P=0.429 ). نتیجه گیری : تمرینات هوازی در نوبت صبح و عصر علاوه بر این که از افزایش بیش از حد درصد چربی بدن زنان باردار در طی بارداری جلوگیری می کند عوارض نامطلوبی بر شاخص های انتروپومتریک نوزادان نخواهد شد.

Keywords:

تمرین هوازی , ترکیب بدنی مادر , شاخص های بدو تولد نوزاد