توسعه پایدارپایداری اجتماعی در جامعه وشاخص های تاثیر گذار آن در معماری

مفهوم توسعه پایدار به طور رسمی توسط کمسیون برانتلند در سال 1987 وارد حوزه ادبیات عمومی شده است . بر اساس این مفهوم ، توسعه پایدار دارای سه شاخه زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی میباشد . عقیده بر این است که بعد از دو ده ه از اغاز بحث های توسعه پایداری ، بعد اجتماعی پایداری مورد غفلت قرار گرفته و تمرکز بر ابعاد محیطی توسعه و رشد اقتصادی بوده است . اخیرا بسیاری از روش های فناوری محیطی ، قبل از اینکه با موفقیت کامل شوند ، با شکست مواجه می شوند بدلیل ناتوانی طراحانشان که نتوانسته اند ، پیوستگی و محتوای فرهنگی - اجتماعی معماری را تشخیص دهند ، یا اینکه نیازها و انتظارات کسانی را که قصد دارند از آن استفاده کنند را درک کنند . در واقع در اینجا هدف این است که ، چگونه جامعه را به پایداری برسانیم بدون اینکه ارزش های فرهنگی و محلی خود را فراموش کنیم. پایداری اجتماعی نقش مهمی در یافتن راه حل هایی برای تاثیر متقابل گروه های اجتماعی بر هم ایفا کند . علارغم پتانسیل بالای توسعه پایدار اجتماعی در طراحی معماری ، تاکنون پژوهش های اندکی برای تعیین شاخص های توسعه پایداری اجتماعی در این رشته انجام شده است . این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای ، مقالات و منابع علمی و روشی توصیفی تحلیلی است . در ابتدا مروری بر پیشینه موضوع ، ابعاد کلی توسعه ، تعاریف مختلف پایداری اجتماعی ، مبانی و اصول پایداری اجتماعی و در آخر به جایگاه معماری در توسعه پایدار و معیارها و شاخص های پایداری اجتماعی در معماری خواهیم پرداخت

Keywords:

توسعه پایدار , پایداری اجتماعی , شاخص های تاثیرگذار آن در معماری , پایداری معماری