عوامل گرایش به بدحجابی و رابطه آن با امنیت اجتماعی (مورد مطالعه: دریافت نگرش دانشجویان (دختر و پسر) دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز)

وقوع تحولاتی مانند جریان نهضت زنان، جنبش های اجتماعی، انقلاب جنسی در غرب و.. سبب تحولاتی بنیادین در فضایفرهنگی و اجتماعی جوامع گردیده که فضای فرهنگی و اجتماعی جامعه ما هم متاثر از این تغییرات و تحولات بوده وگسترش پدیده موسوم به بدحجابی را در دهه های اخیر در پی داشته است. مقاله حاضر به واکاوی عوامل گرایش به بدحجابیو رابطه آن با امنیت اجتماعی با توجه به دریافت نگرش دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز در سال 95 پرداخته است. روشتحقیق حاضر به صورت پیمایشی است. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی بر اساس فرمول کوکران 370 نفرانتخاب شده است. برای آزمون داده ها از روش آماری رگرسیون چند متغیره، ضریب همبستگی، آزمون T و تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از این است که عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی، رسانه ای در گرایش به بدحجابی وبدپوشی به میزان قابل توجهی اثرگذار است و بین بدحجابی بانوان با ناامنی های اجتماعی و اخلاقی بر علیه آنان رابطه مستقیموجود دارد. از این رو، برای مقابله با آن نمیتوان تنها به اقدامهای سطحی و تک وجهی بسنده کرد بلکه ضروری است کهنهادهای مختلف آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، انتظامی و قضایی با هم افزایی و انسجام ، طرح علمی وکاربردی دقیقی را برای نهادین هسازی فرهنگ حجاب و عفاف در جامعه اسلامی ایران اجرا کنند.

Keywords:

حجاب , بدحجابی , بی حجابی , امنیت اجتماعی , امنیت اخلاقی