بررسی مدل هایی برای پیش بینی کیفیت آب در آبزی پروری

حفظ کیفیت آب به عنوان شاه کلید حل مسایل در صنعت آبزیپروری به شمار میآید چنان که اگر بتوان کیفیت آب را در یک سیستم پرورش در حد قابل قبول نگهداری کرد بسیاری از مشکلات شامل کنترل میزان مصرف تغذیه، ضایعات تولیدی در پسابها، میزان رشد، بیماریها وغیره برطرف و یا کمرنگ میگردد. اما دست یابی به این هدف مهم از طریق نظارت پیوسته، صرف هزینه و زمان زیاد و انجام آزمایشهای مزرعه ای ممکن میشود که شامل فرایندهایی دشوار، خسته کننده، گران و دیر بازده خواهد بود. بنابراین لازم است از برنامه ها و راهبردهای هوشمندانه، آسان، ارزان و دقیق مانند مدلسازی برای این منظور استفاده گردد. در این مقاله مدلهای مختلف توسعه یافته برای پیش بینی کیفیت آب در سیستمهای آبزیپروری از جمله مدلهای ریاضی، آماری، منطق فازی و شبکه های عصبی مورد بررسی قرار گرفت و مدلهای منطق فازی و شبکه عصبی به دلیل دارا بودن توانایی مدلسازی روابط غیر خطی، دارای عدم قطعیت و گسسته، همچنین دقت و سرعت بیشتر به عنوان مدلهای بهینه معرفی شد.

Keywords:

آبزی پروری , بازده , کیفیت آب , مدل , هزینه