مطالعه چگونگی تاثیر مبادله آب مجازی برای مقابله با کم آبی (مطالعه موردی: استان خوزستان)

امروزه عدم تطابق نیازهای انسانی با منابع موجود، باعث نگرانی بسیاری از دانشمندان شده است. در میان منابع طبیعی، آب شیرین از اصلی ترین منابعی است که باید به آن اهمیت ویژه داد. از سوی دیگر بخش کشاورزی و تامین مواد غذایی مورد نیاز بشر از اهمیت بالایی برخوردار بوده و از آنجا که تولید کشاورزی یک فعالیت پر مصرف می باشد فقدان آب مستقیما آن را محدود می کند با این حال این امر می تواند از طریق واردات مواد غذایی جبران شود هر چند به واسطه حساسیت های سیاسی تلاش بر این بوده که از این کار اجتناب شود . در این مطالعه مبادله آب مجازی به عنوان راهی برای کاهش تنش های آبی در ایران ارزیابی خواهد شد و از شاخص متوسط میزان آب مجازی یک محصول VWC به عنوان روش برآورد میزان آب مجازی برای محصولات گندم، برنج و جو در دوره 1380-1393 و در استان خوزستان استفاده شده است. نتایج نشان دهنده واردات آب مجازی برای محصولات منتخب بوده و میزان واردات آب مجازی برای گندم بیشتر بوده است و کل مبادله خالص آب مجازی مثبت می باشد. با این حال واردات مواد غذایی در ایران هنو ز با هدف تجارت آب مجازی صورت نمی گیرد در صورتی که می توان با بهره گیری از الگوهای جدید جهت ارز یابی جایگاه کشور از نظر مزیت نسبی در تولید محصولات کشاورزی و تغییر سیاست های واردات و صادرات مواد غذایی، منافع حاصل از آن را در دیگر بخش ها سرمایه گذاری نمود و بابحران آب در کشور مقابله کرد.

Keywords:

آب مجازی , تنش آبی , توسعه پایدار , امنیت غذایی , VWC