رابطه فعالیت بدنی و استرس شغلی با کیفیت زندگی کاری معلمان زن دوره ابتدایی شهرستان ساری

هدف کلی از پژوهش حاضر، بررسی رابطه فعالیت بدنی و استرس شغلی با کیفیت زندگی کاری معلمان زن دوره ابتدایی شهرستان ساری می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را، کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری به تعداد 3349نفر تشکیل می دهند که براساس جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 346نفر با روش نمونه گیری تصادفی– طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه فعالیت بدنی بک با 18سوال، پرسش نامه استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی با 35سوال و پرسش نامه کیفیت زندگی کاری والتون با 27 سوال استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی ابزارها به تایید متخصصان امر رسید و پایایی آنها با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه فعالیت بدنی 783/0، پرسش نامه استرس شغلی838/0 و پرسش نامه کیفیت زندگی کاری 89/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که: بین فعالیت بدنی با استرس شغلی معلمان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین فعالیت بدنی با کیفیت زندگی کاری معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین استرس شغلی با کیفیت زندگی کاری معلمان رابطه منفی و معناداری وجود دارد.

Keywords:

فعالیت بدنی , استرس شغلی , کیفیت زندگی