بررسی رابطه شفقت به خود و فضیلت مندی سازمانی کارمندان زن بهزیستی اصفهان در سال 1396

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه و توان پیش بینی شفقت به خود و فضیلت مندی سازمانی کارمندان زن بهزیستی اصفهان در سال 1396 است. روش پژوهش رابطه ای و از نوع همبستگی است. جامعه شامل کلیه کارمندان زن بهزیستی شهراصفهان در سال 1396 بود که به روش نمونه گیری در دسترس و به کمک جدول مورگان، 132 کارمند زن به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. از پرسشنامه های فضیلتمندی سازمانی کمرون وهمکاران (35) و شفقت به خود نف (17) استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام نشان داد بین مولفه مهربانی با خود با مولفه های خوش بینی(p<0/05)، اعتماد و بخشودگی (p<0/01) و مولفه ذهن آگاهی با خود با مولفه های خوش بینی، اعتماد ، خردمندی و بخشودگی (p<0/01)، همچنین مولفه رنج مشترک انسانی با خوش بینی (p<0/05) رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین مولفه ذهن آگاهی در شفقت به خود توان پیش بینی فضیلت مندی سازمانی رادارد(p<0/01). در نتیجه در تلاش برای عملکرد بهتر، سازمان ها باید بتوانند شفقت به خود از طریق افزایش ذهن آگاهی را در بین پرسنل خود توسعه دهند تا پیوند بهتری با محیط کار و نگرش بهتری نسبت به آن پیدا کنند. لذا تاکید برشفقت و برگزاری دوره های آموزش شفقت به خود برای کارمندان زن در جهت بالا بردن فضیلت مندی سازمانی بخصوص در بهزیستی ضروری است.

Keywords:

شفقت به خود , فضیلت مندی سازمانی , کارمندان زن , بهزیستی