کاربرد روش علمی استقراء در آثار ابوریحان بیرونی
Publish place: Seventh Conference on the Role of Iranian Islamic Scientists in the Advancement of Empirical Sciences
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 746
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
UIPTEACH07_004
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1397
Abstract:
ابوریحان بیرونی، دانشمند بزرگ اسلامی (متوفی 440 ه. ق)، به رغم بنیان های عمیق فلسفی در نوشتار، به فلسفه شهرت نیافت؛ زیرا به مسایل علمی و تجربی علاقمندی بیشتری داشت. وی روش شناس بزرگی بود و هر دانشی را با روش علمی خاص پیش می برد و بدون متدلوژی کار نمی کرد. قرن ها پیش روش استقراء را برای تبیین رخدادها بکار می برد، کارکردگرایی، پدیدار شناسی، مطالعه تطبیقی و روش های دیگر ترکیبی از تحقیق الگوهای روشناسی وی در مطالعات متعدد اجتماعی و طبیعی هستند به شیوه امروزی دنبال می شد. با توجه به اهمیت و جایگاه ابوریحان بیرونی در تاریخ علمی ایران و جهان، این مقاله با روش توصیفی این مقاله به بررسی کاربرد روش علمی در آثار وی می پردازد.
Keywords:
Authors
سیدعطاء الله سینایی
استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران