تاثیر تمرینات ترکیبی بر سطوح فعالیت آنزیم پاراکسوناز 1 و برخی شاخص های لیپیدی پلاسما درخون زنان بدون فعالیت ورزشی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 373

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSR-4-1_002

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1397

Abstract:

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرینات ترکیبی بر فعالیت سرم پارااکسوناز 1 و شاخص های لیپوپروتیین پلاسما در زنان چاق (بدون فعالیت ورزشی) بود .روش بررسی: بیست و چهار زن سالم بدون فعالیت ورزشی داوطلب برای شرکت در این پژوهش شدند که به طور تصادفی در دو گروه مساوی هدف ( 11 نفره) و گروه شاهد ( 12 نفره) قرار گرفتند. مدت زمان تمرینات 4 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 70-55 دقیقه به طول انجامید. تمرینات گروه ترکیبی با 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره انجام شده است. متغیرهای وابسته در دو مرحله از مطالعه، از جمله پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که افزایش معنی داری در فعالیت آنزیم پارااکسوناز 1 مشاهده شد P=0/01 اما شاخص لیپیدی این تحقیق از جمله P=0/414 و LDL ، P=0/22 , HDL P=0/152 و کلسترول P=0/156 تغییر معنی دار نداشت. از سوی دیگر کاهش معنی داری در غلظت تری گلیسرید خون مشاهده شد P=0/001 علاوه بر این، در زنان چاق بدون فعالیت ورزشی تغییرات سطوح پارااکسوناز 1 با HDL ارتباط معنی داری داشت P=0/02 و با دیگر شاخص های لیپیدی این پژوهش رابطه ای نداشت (سطح معنی داری P<0/05 . نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که بعد چهار هفته تمرینات ترکیبی تغییرات مطلوبی بروی چربی و وزن را به همراه داشت و همچنین موجب افزایش معناداری در آنزیم پارااکسوناز 1 و کاهش معنی داری غلظت تری گلیسرید خون داشت. اما به نظر می رسد که تغییرات آنزیم پارااکسوناز 1 در زنان چاق بدون فعالیت ورزشی با HDL رابطه معنی داری داشت و با دیگر شاخص های لیپیدی این پژوهش رابطه ای نداشت. بنابراین این برنامه تمرینی می تواند در زنان چاق بدون فعالیت ورزشی با مهار اکسیداسیون LDL و با محدود کردن گردش HDL در خون با هدف پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی تاثیرگذار باشد. سرانجام در انسانها ورزش می تواند با افزایش PON1 موجب افزایش سیستم آنتی اکسیدانی کل بدن شود.

Authors

قدیر ذهبی

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

علیرضا براری

عضو هییت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدآیت الله آملی، آمل، ایران

مهران احمدی

دکترای علوم آزمایشگاهی، آزمایشگاه تشخیص پزشکی بهشهر، بهشهر، ایران