مقایسه تمرین درمانی در آب و ماساژ درمانی بر شدت درد و میزان ناتوانی مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

هدف: کمردرد از مهم ترین معضلات بهداشتی افراد می باشد که طب مکمل مانند تمرین درمانی در آب و ماساژ در درمان آن نقش اساسی دارند. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش تمرین درمانی در آب و ماساژ بر روی شدت درد و ناتوانی مبتلایان با کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 24 بیمار مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در دامنه سنی 40-20 سال با میانگین سنی 27/23 به طور تصادفی به دو گروه تمرین درمانی در آب و ماساژ تحت درمان قرار گرفتند. مدت درمان 6 هفته و هر هفته 4 جلسه طول کشید. جهت ارزیابی شدت درد و ناتوانی افراد به ترتیب با پرسشنامه اوسستری و مقیاس عینی درد قبل و بلافاصله بعد از درمان استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس در سطح معنی داری α=0/05 استفاده گردید یافته ها: میانگین شدت درد و ناتوانی در گروه تمرین درمانی در آب در پیش آزمون به ترتیب 5/66±0/878 و 24/83±5/21 و بود و در پس آزمون این نمره ها به 4/58 ±0/729 و 14/33±3/89 تغییر پیدا کرد. در گروه ماساژ نیز میانگین شدت درد و ناتوانی در پیش آزمون به ترتیب 5/41±0/668 و 23/166±3/45 بود و در پس آزمون به 3/00±1/128 و 16/50±4/10 تغییر پیدا کرد. بنابراین در هر دو گروه تغییرات معنی داری بوجود آمد.نتیجه گیری: ماساژ درمانی و تمرین درمانی در آب هر دو باعث کاهش شدت درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می شود، اما ماساژ نسبت به تمرین درمانی در آب اثرات بهتری در کاهش شدت درد ایجاد می کند.

Keywords:

کمردرد , تمرین درمانی در آب , ماساژ , ناتوانی , درد