یک روش بهینه مسیر یابی در شبکه های  Ad-hoc

همزمان با پیشرفت روزافزون تکنولوژی ارتباطات، شبکه های Ad-hoc توجه زیادی را به خود معطوف داشته اند. با توجه به محدودیت پهنای باند ارتباطات بی سیم، ساختار متغیر این شبکه ها و نیز توان محدود گره های مسیریابی در این شبکه پیچیده می باشد. پروتکل های مسیریابی زیادی برای این شبکه ها پیشنهاد شده است که هریک دارای مزایا و معایب خاص خود می باشند و لذا می توانند برای محیطی خاص با شرایط مخصوص به خود مفید واقع شوند. دراین مقاله از پروتکل های مناسب در شرایط شلوغی شبکه و تحرک سریع گره ها، نوع مناسبی را (AODV) انتخاب کرده آنگاه برای بهبود عملکرد AODV پیشنهادی ارائه شده است و با استفاده از شبیه سازی اثر این بهبود بر عملکرد پروتکل مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

پهنای باند , پروتکل Ad-hoc , شبیه سازی , AODV