ارتباط میزان شیوع آسیب و عملکرد بانوان لیگ برتر فوتبال در برابر راهکارهای پیش گیری از آسیب

در تحقیقات مختلف، میزان آسیب های ورزشی از 0/5 تا 3.5 آسیب در هر هزارساعت بازیگزارش شده است، در حالی که گرم کردن و سرد کردن صحیح، استفاده از تجهیزات مناسبو شرکت در برنامه های بدن سازی می تواند تا حد زیادی مانع از بروز آسیب شود. هدف ازانجام این تحقیق، بررسی ارتباط میزان شیوع آسیب و عملکرد بانوان لیگ برتر فوتبال باراه کارهای پیشگیری از آسیب است. از میان بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان کشور 120 نفر(میانگین سنی 3/15±21/4) به صورت تصادفی انتخاب شدند و رابطه میزان شیوع آسیب با عملکرد بازیکنان نسبت به گرم کردن، سرد کردن، استفاده از ساقبند و شرکت در تمریناتانعطافی و قدرتی، همچنین مکانیسم و محل آسیب بررسی شد. برای جمع آوری اطلاعات از برگ ثبت اطلاعات آسیب و پرسشنامه هاوکینز و فولر ( 1998 ) با ضریب پایایی 0/79 استفاده شد. نتایج نشان میدهد در میان راه کارهای پیش گیری از آسیب، بالاترین میزان عملکرد بازیکنان در اثر گرم کردن قبل از تمرین (7±98 ) به دست آمد و کمترین میزان عملکرد آنها مربوط به اجرای تمرینات انعطاف پذیری (28±26/68) به صورت انفرادی بود. همچنین بین میزان سرد کردن با شیوع آسیب رابطه معنی داری وجود دارد، ولی بین سایر متغیرهاارتباط معنی داری به دست نیامد (p≤0.05) از طرفی، بیشترین فراوانی آسیب در مچ پا و زانو بود در حالی که بیشترین میزان آسیب، طی مکانیسم برخورد با یکدیگر مشاهده شد. با توجهبه یافته های تحقیق، عملکرد بازیکنان در خصوص گرم کردن و سرد کردن در حد مطلوبیاست، اما در مورد شرکت در تمرینات انعطاف پذیری و قدرتی در سطح پایینی قرار دارد کهاحتمالا برگزاری کارگاه های آموزشی و جلسات تمرینی انسجام یافته می تواند باعث ارتقایسطح عملکرد بازیکنان شود. همچنین می توان گفت که اجرای راه کارهای پیش گیرانه، میزانشیوع آسیب را کاهش می دهد، اما میزان اثرگذاری آن به نوع و ساختار برنامه بستگی دارد.

Keywords:

فوتبال , آسیب , را هکارهای پیش گیری , عملکرد