ارتباط بین سبک رهبری مربیان با رضایت مندی ورزشکاران لیگ برتر والیبال مردان ایران

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین سبک مربیگری مربیان بر مبنای سبک آمرانه و آزادمنشانه با رضایت مندی ورزشکاران آن هاست. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان لیگ برتر والیبال مردان به تعداد 192 نفر بود، که 93 نفر از آنها از طریق جدول حجم و نمونه مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه رضایت مندی ورزشکاران ریمر و جلادورای (1998) با 14 سوال و همچنین پرسشنامه سبک مربیگری محقق ساخته با 12 سوال استفاده شد. 9 نفر از افراد صاحب نظر روایی صوری و محتوایی پرسشنامه محقق ساخت سبک رهبری را بررسی کردند و در مطالعه راهنما، پایایی پرسشنامه هیا رضایت مندی ورزشکاران وسبک مربیگری به ترتیب 0/89 و 0/75 به دست آمد. به منظور توصیف داده ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری P≤0/05 استفاده شد. یافته ها نشان می دهد بین سبک مربیگری آمرانه و رضایت از نحوه آموزش و تمرین مربی (r=0/41, P=0/001)، از عملکرد تیمی (r=0/25, P=0/018) و عملکرد فردی (r=0/28, P=0/008) رابطه معنی داری وجود دارد، اما بین سبک مربیگری آمرانه و رضایت از رفتار مربی رابطه معنی داری وجود ندارد. بین سبک مربیگری آزادمنشانه و رضایت از نحوه آموزش و تمرین مربی، عملکرد تیمی و عملکرد فردی نیز رابطه معنی داری وجود ندارد، اما بین سبک مربیگری آزادمنشانه و رضایت از رفتار مربی (r=0/46, P=0/001) رابطه معنی داری وجود دارد.

Keywords:

رضایت مندی ورزشکاران , سبک مربیگری آمرانه , سبک مربیگری آزادمنشانه