تاثیر کم آبی خفیف بر توجه انتخابی و مداوم

هدف این پژوهش بررسی تاثیر کمآبی خفیف بر توجه انتخابی و مداوم بود. پژوهش نیمه تجربی و روی 22 دانشجوانجام گرفت. آزمودنی ها به صورت در دسترس انتخاب و به طور همتراز شده متقابل تحت سه شرایط پایه، پرآب وکم آب قرار گرفتند. شرکت کنندگان در حالت پایه، فعالیتی نداشتند اما در شرایط پرآب و کم آب برنامه 60 دقیقه ایپیاده روی روی تردمیل و دوچرخه را اجرا نمودند. ابزارهای پژوهش، آزمون استروپ و عملکرد پیوسته بودند کهبرای سنجش توجه انتخابی و مداوم استفاده شدند. اثر نوع شرایط تمرین معنادار ولی اثر متقابل نوع توجه و نوعشرایط معنادار نبود. براساس نتایج آزمون تعقیبی، نمرات توجه انتخابی و مداوم در شرایط کم آب به طور معناداریبیشتر از حالت کنترل و پرآب بود ولی بین نمرات توجه انتخابی و مداوم در حالت کنترل و پرآب تفاوتی مشاهدهنشد. بنابراین کم آبی خفیف منجر به اختلال در توجه انتخابی و مداوم شد. لذا توجه به حالت هیدراته مطلوب درزمان انجام فعالیت بدنی ضروری می باشد.

Keywords:

کارکردهای روانشناختی , عوامل فیزیولوژیکی , هیدراته , کم آبی , فعالیت بدنی