دگرگونی نظام قشربندی اجتماعی در ایران از سقوط ساسانیان تا پایان امویان

ورود اسلام به ایران دگرگونیهایی در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران به وجودآورد و بخشی از قشربندی اجتماعی ایران دستخوش دگرگونی شد. این پژوهش صرفا تاثیر ورود دین اسلام بر قشربندی اجتماعی ایران را از سقوط ساسانیان تا سقوط امویان بررسی میکند. سوال اصلی پژوهش آن است که ساخت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فرهنگی ایران از ورود اسلام تا پایان دوران امویان، چه نقشی در تداوم یا تغییر قشربندی اجتماعی ایران داشت براین اساس فرضیه اصلی پژوهش آن است که ورود اسلام به ایران تغییر حاکمیت سیاسی و ساخت اجتماعی فرهنگی ایران تا پایان دوران امویان را در پی داشت و در نتیجه بخشی از قشربندی اجتماعی ایران متحول شد. این پژوهش با استفاده از روش جامعهشناسانه تدا اسکاچیول و با بهرهگیری از نظریات تالکوت پارسونز، گیروشه و ماکس وبر انجام شدهاست. پژوهش حاضر براساس محورهای نظام قشربندی و تقسیم بندی اقشار اجتماعی ایران پس از ورود اسلام، تاثیر دین اسلام بر قشربندی اجتماعی ایران، و بررسی عناصر اعتبار ، حیثیت و منزلت اقشار اجتماعی ساماندهی شده است. نتیجه پژوهش حاضر آن است که ورود اسلام به ایران حاکمیت ارزشها و هنجارهای جدید اجتماعی و تغییر ساختار سیاسی و اجتماعی را منجر شد که در نتیجه آن جایگاه و پایگاه برخی از اقشار اجتماعی (بالا و متوسط) دگرگونی شد، اما تداوم ساخت اقتصادی ایران به تثبیت و تداوم بخشی از اقشار اجتماعی (فرودست) انجامید.

Keywords:

ساسانیان , امویان , قشربندی اجتماعی , ورود اسلام , موالی