اعسار و شرایط آن با تاملی بر قانون اجرای محکومیت های مالی

اعسار از ریشه ((عسر)) که وازه عربی است و نقیض ((یسر)) می باشد مشتق شده است که به معنای نیازمند نشدن و تهی دستی است.در فقه ناتوانی شخصی از پرداخت حقوق و دیون خود را به دلیل عدم دارایی اعسار گویند.مشهور فقها رابطه دو اصلاح اعسار و اختلاس را تساوی می دانند و فرقی بین دو اصطلاح اعسار و اختلاس را تساوی می دانند و فرقی بین دو اصطلاح قایل نیستند و کسی که معسر می شود ((محجور)) دانسته اند.اعسار در حقوق صفت کسی است که تاجر نباشد و به جهت کافی نبودن دارایی یا دسترسی نداشتن به آن قدرت دادن بدهی های خود و یا هزینه های دادرسی را نداشته باشد و در ماده 504 قانون آ. د .م نیز همین مفهوم بیان شده است.در حقوق انگلیس واژه insolvency و در حقوق فرانسه واژه deconfitur قابل انطباق بر اعسار می باشد.در ماده یک قانون اعسار نیز معسر را کسی می داند که به واسطه عدم کفایت دارایی یا عدم دسترسی به مال خود قادر به تادیه و خارج محاکمه یا دیون خود نباشد.