نقش آموزش عالی در پژوهش و اشتغالزایی

پیدایش دانشگاه ها با هدف کسب دانش و دستیابی به حقایق هستی، منشاء بروز تحولات بسیاری در جوامع انسانی بوده است. آموزش عالی با تخصصی شدن و تربیت نخبگان جامعه در شاخه های مختلف دانش بشری همراه بوده است. و همچنین رقابت پذیری در اقتصاد جهانی به توانمندیهای تکنولوژیکی و نوآوری وابسته است. این امر شامل توانایی توسعه محصولات جدید و دسترسی به بازارهای جدید، بکارگیری تکنولوژی جدید، اعمال بهترین الگوهای مدیریتی در بنگاه ها و توسعه سطوح مهارتی در طیف وسیعی از نیروی کار میباشد. دانشگاه ها قادرند در تمامی این موارد نقش مهمی ایفا نمایند. در نتیجه افزایش ظرفیت تحقیقات و تکنولوژی کشور برای تبدیل دستاوردهای علمی و یافته های فناورانه به موفقیت های صنعتی و تجاری به نقش پژوهشی و اشتغال زایی دانشگاه ها وابسته میباشد. لذا رویکرد حاکم بر فعالیتهای آموزشی و پژوهشی و مشاورهای، رویکردی نیازگرا در تعامل با سازمانهای بیرونی دانشگاه میباشد. از طرفی با گسترش دانشگاه ها نه تنها نیروی انسانی مورد نیاز جامعه تربیت شدهاند، بلکه زیر ساختهای فکری و فرهنگی جامعه برای برخورداری از روشها و فناوریهای نو نیز فراهم شده است. از این نظر، آموزش عالی را میتوان موثرترین روش سرمایهگذاری در منابع انسانی دانست که با آموزش، دانش افزایی و ارتقای نگرش و مهارتها، زمینه های فرهنگی اجتماعی و اقتصادی لازم را برای اشتغال زایی و توسعه ملی فراهم میسازد.

Keywords:

آموزش عالی , اشتغال زایی , پژوهش