مارکسیسم تحلیلی

مارکسیسم تحلیلی نخستین بار در سال 1978 ودر اثری تحت عنوان نظریه تاریخ مارکس نوشته ی جی. ای. کوهنمطرح شد. کوهن کانادایی با تباری یهودی و کمونیست، در آن اثر کوشیده بود تا با کمک تکنیک های فلسفه ی تحلیلیبه تبیین ادعاهای ماتریالیسم تاریخی بپردازد. به احتمال زیاد دو گروه چنین کوششی را انحراف می دانستند. اگر چهمارکسیست ها و تندروهای دنیای انگلیسی زبان به دو اردوگاه هگلی و آلتوسری تقسیم شده بودند، در این دیدگاه هم نظربودند که فلسفه ی تحلیلی از نوع آکسفوردی و کمبریجی آن، هم به لحاظ سیاسی محافظه کار است و هم چشم اندازهایآن در حد کسل کنندهای کوته فکرانه است. از سوی دیگر، فیلسوفان تحلیلی هم یامارکس را فاقد اهمیت فلسفیمی دانستند و یا دیدگاه های اصلی ماتریالیسم تاریخی در نظر آنان چیزی جز آمیزه تاریک اندیشی هگلی و خطاهایساده ی فلسفی نبود. با این همه، کوهن بر این باور بود که میتوان از تکنیک های فلسفه با زبانی عادی برای تببین وایضاح مهم ترین مدعاهای ماتریالیسم تاریخی و مقدمه ای ضروری برای ارزیابی صدق و کذب خود این مدعاها استفاده کرد.