جایگاه ورزش در سیاست داخلی و بین المللی برای ایجاد صلح و دوستی

ورزش و مسابقات ورزشی به طور گسترده ای وارد زندگی خصوصی و عمومی مردم جهان شده و بر رفتار افراد، جوامع،دولت ها، رسانه ها تاثیر می گذارد و صرف نظر از ابعاد زیستی، بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، سرگرمی و تفریحی ورزش ومسابقات ورزشی، این پدیده دارای نتایج سیاسی است که روابط دولت ها، گروه های اجتماعی را تحت الشعاع قرار می دهد وبا مفاهیمی چون قدرت ملی، رقابت، همگرایی و صلح، واگرایی، ستیز و منازعه، ناسیونالیسم و ملی گرایی، اتحاد و وحدتملی و نظایر آن پیوند میخورد و بر نگرش و رفتار دولت ها و ملت ها نسبت به یکدیگر تاثیر می گذارد. یافته های پژوهشحاضر نشان می دهد که ورزش می تواند نقش های مهم و راهبردی زیر را در روابط ملت ها و دولت ها در سطوح مختلفداشته باشد: بهبود و تصحیح تصویر یک ملت؛ تقویت دوستی، افزایش صلح و توسعه رفاقت بین ملت ها؛ پیشبرد تجارت وگردشگری؛ تشویق توسعه بین المللی؛ وحدت بخشیدن به اقلیت ها و مهم تر از همه، بهبود روابط بین الملل برای دوستیبین ملت ها از جمله این نقش های راهبردی است. به عبارتی دیگر ورزش می تواند برای تقویت روابط، کمک و حمایت ازصلح و بهبود روابط بین المللی مورد استفاده ژیوپلیتیسین ها، دیپلمات ها و سیاستگذاران و نمایندگان سیاسی دولت ها وملت ها، سازمان ها، بازیگران مختلف روابط بین الملل و بازیگران منطقه ای مورد استفاده قرار گیرد. روش پژوهش مورداستفاده در این تحقیق روش توصیفی - تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات نیز کتابخانه ای است.

Keywords:

ورزش , صلح , توسعه , همگرایی , روابط بین الملل