ارزیابی عوامل خطر و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در آرایشگران شهر کرمان با استفاده از تکنیک REBA

مقدمه: این مطالعه با هدف ارزیابی عوامل خطر و تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در آرایشگران شهر کرمان با استفاده از روش REBA در سال 1392 انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. جهت ارزیابی عوامل خطر اختلالاتاسکلتی عضلانی وضعیت کاری تعداد 200 آرایشگر زن و مرد شهر کرمان به صورت سرشماریو با استفاده از روش REBA مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز برای تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوری و به نرم افزار SPSS16 منتقل و با آزمونهای آماری تی مستقل، رگرسیون لجستیک، آزمون کای اسکور و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر مشاهده گردید. میزان شیوع در مردان 70/4 درصد و در زنان 52/7 درصد بود. همچنین پس از کمر، گردن با 47/9 درصد در مردان و 52/2 درصد در زنان و زانوها با 60/6 درصد در مردان و 33/3 درصد در زنان و مچ پاها با 52/2 درصد در مردان و 33/3 درصد در زنان به ترتیب مقادیر بعدی شیوع را به خود اختصاص دادند. در کل 34 درصد در سطح ریسک پایین، 57 درصد در سطح ریسک متوسط و9 درصد در سطح ریسک بالا قرار داشتند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی نواحی کمر، گردن وپاها در افراد مورد مطالعه نسبتا زیاد بوده و وضعیت های کاری آنها نیاز به اصلاح دارد. بنابرایناصلاح ایستگاه های کار از طریق مداخلات ارگونومیکی، ارتقاء سطح آگاهی آرایشگران درخصوص عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی و روشهای صحیح انجام کار ضروری است.

Keywords:

روش REBA , عوامل خطر , شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی , آرایشگران