تاثیر روش های مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان کارخانجات کاشی شهرستان آباده

مقدمه: استرس نتیجه تعامل بین فرد و موقعیتی است که فرد، توانایی خود را به منظور پاسخگویی به مطالبات ناکافی می داند و مسیله شایع در محیط های کاری می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر روش های مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان کارخانجات کاشی شهرستان آباده بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی، در سال 1394، 288 نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده به روش سیستماتیک، انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه ی استرس شغلی هلریگل و اسلوکام و پرسشنامه شیوه های مقابله با استرس (CISS)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیری، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که راهبردهای مسیله مدار با ضریب بتای معادل (B=0/320) و سطح معنی داری (P=0/0005) پیش بینی کننده ی منفی و راهبردهای هیجان مدار با ضریب بتای معادل (B=0/329) و سطح معنی داری (P=0/0005) پیش بینی کننده ی مثبت استرس شغلی می باشند. راهبردهای هیجان مدار نیز قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به استرس شغلی و ابعاد آن می باشند، اما راهبردهای اجتناب مدار قادر به پیش بینی استرس شغلی و ابعاد آن نبود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان اثرات استرس شغلی شاغلین را با افزایش راهبرد مسیله مدار از طریق آموزش استفاده ازاین نوع راهبردها و همچنین کاهش راهبردهای هیجان مدار آنها بهبود بخشید.

Keywords:

تنش شغلی , روش های مقابله با تنش , کارکنان , کارخانجات کاشی آباده