ارزیابی و سنجش شاخص های کیفیت زندگی شهری نمونه موردی:منطقه 5 و7 کرج

کیفیت زندگی به عنوان مفهومی برای نشان دادن میزان رضایتمندی فرد از زندگی و به عبارتی معیاری برای تعیین رضایت و عدم رضایت افراد و گروه ها، از ابعاد مختلف زندگی است. کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین حوزه های مطالعات شهری در کشورهای مختلف است. این مهم به دلیل اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست های برنامه ریزی شهری و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی کیفیت زندگی شهری در منطقه 5 و 7 شهر مهاجر پذیر کرج می باشد. روش تحلیل از نوع توصیفی– تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پیمایشی با استفاده از پرسشنامه برای سنجش کیفیت زندگی در این ماطق استفاده گردیده است. برای تعیین حجم نمونه در محدوده های مورد مطالعه، از فرمول کوکران و برای توزیع پرسشنامه ها از روش تصادفی استفاده شده است و در هر منطقه 161 پرسشنامه توضیع شده است. به منظور تحلیل دادهها و آزمون فرضیات از روش های آماری آزمون T-test تک نمونه ای و نرمافزار SPSS بهره گرفته شد. کیفیت زندگی شهری معمولا از طریق شاخص های ذهنی حاصل از پیمایش و ارزیابی ادراکات و رضایت شهروندان از زندگی شهری و یا با استفاده از شاخص های عینی اندازه گیری می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میزان رضایت شهروندان از کیفیت محیط زندگی خود در مناطق مختلف متفاوت است. در پایان نیز پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت این مناطق ارایه گردیده است.

Keywords:

کیفیت زندگی , شاخص های عینی , شاخص های ذهنی , برنامه ریزی شهری