ارزیابی تاثیر گزارشگری الکترونیکی بر پارامترهای گزارشگری مالی

با پیشرفت فناوری در عصر جدید، فناوری اطلاعات در اکثر صنایع جایگاه ویژه ای به خود اختصاص داده است؛ لذا همه صنایع می کوشند تا با بکارگیری ابزارها و فناوریهای جدید روند کاری خود را بهبود بخشند. امروزه گزارشگری یک امر مهم و قابل توجه از طرف سهامداران، سرمایه گذاران، تحلیلگران و... محسوب میشود و گزارشگری نیرومند بدون استفاده از فناوری اطلاعات که مدام در حال تغییر است، امری اجتناب ناپذیر است. لذا شرکت هایی که به دنبال سازماندهی بهتر اطلاعاتشان هستند باید از فناوریهای موجود بطور گسترده استفاده کنند. از طرف دیگر، هدف های گزارشگری مالی و حسابداری ایجاب میکند اطلاعاتی که گزارشگری مالی فراهم می آورد از ویژگی های معینی برخوردار باشد تا اطلاعات ارایه شده در گزارشهای مالی برای استفاده کنندگان در راستای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی شرکت یا سازمان موثر واقع شود. این پارامترها را ویژگی های کیفی اطلاعات حسابداری مینامند. این پارامترها عبارتند از مربوط بودن، به موقع بودن، قابل اعتماد بودن و قابل دسترس بودن. گزارشگری الکترونیکی صورتهای مالی، در راستای استفاده از نرم افزارهای کاربردی مالی، نرم افزارهای هوشمند، شبکه ها، اینترنت و پروتکلهای مبتنی بر آن و سایر فناوریهای موثر بر گزارشگری بوجود آمده است که آن را به سمت گزارشگری مالی برخط سوق میدهد.هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر گزارشگری الکترونیکی بر پارامترهای گزارشگری مالی است. این پژوهش بین 120 نفر از اعضای جامعه حسابداران رسمی ایران با استفاده از روش پرسشنامه و ارایه تحلیلهای آماری مبتنی بر داده های جمعآوری شده انجام گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که گزارشگری الکترونیکی در کل، ارزش اطلاعات ارایه شده در گزارش های مالی را افزایش میدهد ولی در مقایسه جزء به جزء ویژگی های کیفی اطلاعات حسابداری مشخص شد این نوع گزارشگری باعث کاهش ویژگی مربوط بودن اطلاعات و همچنین کاهش قابلیت اعتماد آن میشود و در عوض میزان دسترسی به اطلاعات مالی را افزایش می دهد و اطلاعات به موقع و بهنگام تری را ارایه میدهد.

Keywords:

حسابداری , فناوری اطلاعات , گزارشگری الکترونیکی , گزارشگری مالی , ویژگیهای کیفی اطلاعات حسابداری