شناسایی و رتبه بندی ابزارهای ناب در بهبود بهره وری با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره فازی (مطالعه موردی:شرکت پتروشیمی شیراز)

امروزه از مهمترین مسایل در سازمانها، پایین بودن بهره وری سازمانی است. تحقیق حاضر با هدف شناسایی و رتبه بندی ابزارهای ناب در بهبود بهره وری با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره فازی درشرکت پتروشیمی شیراز صورت گرفته است. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و از نوع همبستگی می باشد.این تحقیق در دو مرحله کیفی و کمی انجام شده است. پس از استخراج 9 معیار از از انواع اتلاف ها و همچنین 15 مورد از ابزارهای ناب از ادبیات تحقیق؛ از طریق پرسشنامه نظر سنجی شده است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان شرکت پتروشیمی شیراز تشکیل می دهند که 12 نفر خبره از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت سنجش روایی از اساتید و خبرگان؛ و جهت سنجش پایایی ابزار اندازه گیری از نرخ ناسازگاری استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها به روشهای FAHP و FTOPSIS و از طریق نرم افزارهای آماری Excel و TOPSIS SOLVER صورت گرفته است. نتایج حاصل از آزمونها حاکی از آن بود بیشترین اهمیت معیارها به ترتیب: طراحی ناقص، تاخیر ها و انتظارات، و تولیدات معیوب و دورانداختنی در اولویت اول تا سوم قرار گرفتند. همچنین نتایج رتبه بندی نشان داد که مهمترین آنها به ترتیب مدیریت کیفیت فراگیر، کایزن، و گمبا بوده اند. بنابراین لازم است توجه بیشتری به ابعاد فوق شود.

Keywords:

ابزارهای ناب , بهبود بهره وری , اتلافات , تصمیم گیری چند معیاره فازی , شرکت پتروشیمی شیراز