بررسی رنگ بر اساس کاشی کاریهای مسجد امام، مسجد شیخ لطف االله و مسجد حکیم اصفهان در دوره صفویه

تاثیر رنگها در معماری اسلامی ، انکار ناشدنی است و از اهمیت و گستردگی معنایی زیادی برخوردار است و یکی از عوامل و مولفه های مهم در فضاسازی معنوی و روحانی مسجد می باشد . رنگ ها علاوه برآثار و ابعاد عرفانی از نظر روحی و روانی نیز اثر داشته و سبب نشاط و یا خمودگی می گردد. در هنر اسلامی ایرانی ، از رنگ ها بصورت خردمندانه ای استفاده می شود و این استفاده با آگاهی از معنای سمبلیکی هر رنگ و واکنش کلی ایجاد شده در روان انسان در برابر حضور یک ترکیب یا هارمونی از رنگ ها همراه می باشد. با توجه به وجود بینش عرفانی مبتنی بر رنگ ، در دوران صفویه هر کدام از رنگهای کاشیکاریها ، نمادی از عالم وجود ، و روایتگر عالمی دیگر و نمادین ترین تمثیل در تجلی کثرت در وحدت هستند. در پژوهش حاضر بعنوان نمونه تطبیقی به بررسی رنگ درکاشیکاری مساجد امام ، مسجد شیخ لطف االله و مسجد حکیم(جورجیر) شهر اصفهان در دوره صفویه پرداخته شده است. تا با توجه به شناخت اصول رنگ و بررسی رنگهای مختلف در کاشی های بکاررفته در معماری مساجد اسلامی بتوانیم تاثیرات روانشناختی رنگ در دوره صفویه رامورد بررسی قرار دهیم . روش گردآوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و میدانی و همچنین روش تحقیق نیز از نوع توصیفی تحلیلی، تاریخی خواهد بود.

Keywords:

عصر صفویه , اصفهان , مسجد امام , مسجد شیخ لطفاالله , مسجد حکیم , رنگ , کاشیکاری