تعیین مولفه های کالبدی موثر بر ارتقاء سطح پیاده مداری در فضاهای شهری پیاده مدار

مفهوم توسعه پایدار بر ایجاد محیطی به منظور ارتقای کیفیت محیطی در همه جنبه های زندگی شهرها تاکید دارد. پیادهروی به عنوان یکی از پایدارترین روشهای حمل و نقل، از ابعاد مختلفی سبب تحقق توسعه پایدار در شهرها میگردد. پیادهمداری به قابلیت مکان برای برقراری رابطه مطلوب بین مردم و فضا و ایمنی حرکت عابر پیاده در آن گفته میشود. پیادهرراه ها مانند هر فضای شهری دارای ابعاد مختلف کالبدی، زیست محیطی، حرکت و دسترسی، اجتماعی و اقتصادی، فعالیتی و عملکردی میباشند. مولفه های کالبدی یک فضای شهری شامل چیدمان اجزا نسبت به یکدیگر، ظاهر و بخش نمایان اجزاء5 محیط میباشند. نوشتار حاضر در ابتدا با مطالعات کتابخانه ای به شناسایی مولفه های محیطی اشاره شده توسط محققین و نظریهپردازان پرداخته، سپس به کمک روش تحلیل محتوا با استخراج مولفه های کالبدی در پی آن است که کدام گونه از مولفه های کالبدی میتوانند در پیاده مداری محورهای شهری نقش پررنگتری را ایفا میکنند. بدین منظور در این پژوهش کیفی پس از مرور ادبیات موضوع و جمعبندی آن و تدوین یک چارچوب مفهومی از پیادهمداری و مولفه های موثر بر آن، با نگرش سلسله مراتبی به مفهوم پیاده راه و تعیین اجزا آن در سه مرتبه کلان، میانه و خرد با اشاره به سطوح بیرون و درون مرتبه ها، مولفه های کالبدی مرتبط با هر جزء در هر مرتبه و سطح دسته بندی گردید. در گام بعد نمودارهای فرآوانی بیشترین دفعات تکرار مولفه های کالبدی هر مرتبه را در میان دیدگاه محققین، نمایش میدهند. یافته های پژوهش حاکی از آن است کهبه ترتیب در مرتبه5 کلان سطح بیرون(کالبد پیادهراه با محیط اطرافش)، اتصال با خیابانهای اطراف، در مرتبه کلان سطح5 درون (کالبد پیاده راه به طور مجزا) عرض مناسب پیادهروها، زیبایی، مقیاسانسانی و روشنایی، در مرتبه میانه سطح درون شیب و توپوگرافی مناسب حرکت پیاده، نبود موانع فیزیکی، و در انتها در مرتبه خرد مبلمان شهری، چراغهای روشنایی، تسهیلات عبور برای افراد کم توان جسمی و ... برای اجزا در آن مرتبه دارای بیشترین فرآوانی هستند و لذا بیشتر از سایرین حایز اهمیت و توجه در طراحی محورهای پیاده می باشند.

Keywords:

توسعه پایدار , فضای شهری , پیاده مداری , مولفه های کالبدی