تحلیل استناد به احادیث مدح صحابه بردلیلیت مذهب صحابه

آن دسته از اصولیین اهل تسنن که مدافع دلیل بودن مذاهب صحابه بوده و آراء آنان را منبعی برای صدور فتوا در دست مجتهد میدانند برای ادعای خود به ادله ای دست انداخته اند. یکی از این ادله، احادیثی است که محتوا و مضمونشان، فضایل و مدح اصحابمی باشد. بررسی علمی نشان می دهد که غالب این احادیث از جهت سندی دچار ضعف و علت بوده و شواهد تاریخی نشان می دهدبیشتر با هدف تقویت حکومت های اموی و سایر حکومت های ظالم وضع گردیده و از جهت متنی نیز علاوه بر اینکه دچار تعارض باادله دیگر بوده و خلاف واقع می باشند، با فرض صحت سندی و اغماض از اشکالات متنی، قابلیت اثبات چنین اصل مهمی را ندارندزیرا نهایت چیزی را که این احادیث آحاد ثابت می کند فضل و مدح صحابه می باشد نه بیشتر اما لازمه فضل، عدالت نیست و لازمهعدالت نیز دلیلیت مذهب و رای نیست.

Keywords:

مدح صحابه , خیر القرون قرنی , دلیلیت قول , مذهب صحابه