سابقه و هدف:
پاراکوات (1و1دی متیل 4و4 بی پیریدیوم دی کلراید) به عنوان علف کش انتخابی به دلیل اثربخشی مناسب دارای مصرف و تولید قابل توجه در سراسر جهان می باشد. این علف کش به علت تولید مقادیر زیاد رادیکال های آزاد سوپر اکسید در میتوکندری برای حیوانات و به ویژه برای انسان بسیار سمی است و سالانه مسمومیت زیادی در دنیا و بخصوص در ایران ایجاد می کند. امروزه با توجه به فناوری نانو از نانوذرات فلزی به خصوص
نانوذره اکسید سریم (CeNP) در علوم پزشکی جهت درمان بیماری ها استفاده می شود. مطالعات نشان می دهند که این نانوذرات خاصیت آنتی اکسیدانی دارند بنابراین به نظر می رسد در کاهش آسیب اکسیداتیو در سمیت حاد و مزمن آفت کشی مانند
پاراکوات نقش مهمی داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثر
نانوذره اکسید سریم بر میزان اکسیداسیون پروتیینی (گروههای تیول) در بافت
مغز مسمومیت تحت مزمن با
پاراکوات در موش صحرایی نر بود. مواد و روش ها: 56
رت نر ویستار در محدوده وزنی 250-180 گرم به صورت تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. گروه1: کنترل سالم تزریق نرمال سالین گروه2: مسموم با
پاراکوات با دوز mg/kg/day 5 گروه3: تیمار شده با
نانوذره اکسید سریم به میزان mg/kg/day 15 گروه4: تیمار شده با
نانوذره اکسید سریم به میزان mg/kg/day 30 گروه5: تیمار شده با
نانوذره اکسید سریم به میزان mg/kg/day 60 گروه6: مسموم با
پاراکوات با دوز mg/kg/day 5 تیمار شده با
نانوذره اکسید سریم به میزان mg/kg/day 15گروه 7: مسموم با
پاراکوات با دوز mg/kg/day 5 تیمار شده با
نانوذره اکسید سریم به میزان mg/kg/day 30 گروه 8: مسموم با
پاراکوات با دوز mg/kg/day 5 تیمار شده با
نانوذره اکسید سریم به میزان mg/kg/day60 به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. دوره درمان 14 روز ادامه یافت و 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه بافت
مغز تمام
رت ها جمع آوری و هموژن شد. سپس در نمونه هموژن بافت
مغز آن ها میزان پروتیین به روش برادفورد و همچنین میزان
گروه های تیول نشانگر آسیب پروتیینی به روش کالریمتری و با دستگاه اسپکتروفتومتر با روش HU اندازه گیری شد. سپس داده ها توسط نرم افزار V:18 SPSSو با آزمون آماری OneWayANOVAمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 05/0
نانوذره اکسید سریم در دوز 30 میلی گرم باعث افزایش معناداری در میزان گروه های تیول (TTG) مغز که در اثر مصرف علف کش پاراکوات کاهش می یابد، می گردد. همچنین مصرف همزمان پاراکوات با دوز و نانوذره اکسید سریم با دوز 30 باعث افزایش TTG در مقایسه با گروه دریافت کننده پاراکوات به تنهایی شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد مصرف نانوذرات در مسمومیت با عوامل اکسیدانی همانند علف کش پاراکوات با تقویت وضعیت اکسیدانی (افزایش گروه های تیول بافتی) موثر و مفید باشد.