تبیین تاثیر عناصر ساختاری ارزش افزوده بر تولید ناخالص داخلی مطالعه موردی شرکت های خودرویی و قطعات خودرو پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

استفاده از ارزش افزوده اقتصاد ی به عنوان معیار ارزیابی عملکرد بر خلاف معیارهای سنتی حسابداری ارزیابی عملکرد همچون بازده حقوق صاحبان سهام نتایج بهتری را در بر دارد. عناصر ساختاری ارزش افزوده در این پژوهش شامل متوسط هزینه های عملیاتی، متوسط استهلاک، متوسط مالیات، متوسط سود خالص و متوسط هزینههای نرخ بهره تسهیلات است. هر کدام از بخش های ارزش افزوده اثرات خاص خود بر تولید را خواهد داشت. به دلیل اهمیت تولید ناخالص داخلی در رشد اقتصادی کشور، پژوهش حاضر در نظر دارد تا به بررسی تحلیل ارتباط بین تولید ناخالص داخلی با عناصر ساختاری ارزش افزوده بپردازد که آیا عناصر ساختاری ارزش افزوده بر تولید ناخالص داخلی تاثیر گذار است روش این پژوهش از نظر ماهیت و محتوا از نوع همبستگی است. قلمرو زمانی پژوهش، از سال 1369 تا سال 1394 میباشد. جامعه آماری در این پژوهش شرکتهای خودوریی و قطعات پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه ها، روش داده های سری زمانی OLS می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که اثر متغیر مستقل هزینههای عملیاتی به عنوان بخشی از ارزش افزوده بر متغیر وابسته تولید ناخالص داخلی که درآمد کل همه شرکت کنندگان در امور اقتصادی و درآمدکل در کالاها و خدمات تولید شده در اقتصاد را اندازه گیری می کند، مثبت و معنادار است. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که اثر متغیر مستقل هزینه استهلاک به عنوان بخشی از ارزش افزوده بر متغیر وابسته تولید ناخالص داخلی منفی و معنادار است. همچنین اثر متغیر مستقل هزینه مالیات به عنوان بخشی از ارزش افزوده بر متغیر وابسته تولید ناخالص داخلی منفی و معنادار است و اثر متغیر مستقل سود خالص به عنوان بخشی از ارزش افزوده بر متغیر وابسته تولید ناخالص داخلی مثبت و معنادار است.

Keywords:

هزینه های عملیاتی , ارزش افزوده , تولید ناخالص داخلی , استهلاک , مالیات , سود خالص