ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی در زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان مرکزی همدان

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی در زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان همدان در سال 1396 بود. روش: نمونه این پژوهش را تمامی زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان همدان در سال 1396 (تعداد110 نفر) تشکیل دادند. این افراد پیشتر بر اساس مصاحبه بالینی توسط روانشناس و روانپزشک و اجرای پرسشنامه چندمحوری بالینی میلون، به عنوان بیمار دارای اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده شده بودند. آزمون طرحواره های یانگ(فرم کوتاه) و سپس پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید بر روی آنان اجرا و داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: متداولترین طرحواره های ناسازگار اولیه به ترتیب، بی اعتمادی/ بدفتاری((25، نقص و شرم((24، رهاشدگی/ بیثباتی (23)، خویشتن داری/ خودانضباطی ناکافی (21) و محرومیت هیجانی (19) بودند. میانگین نمرات دلبستگی ایمن 11، اجتنابی، 12 و دوسوگرا 15.5 بود و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی ایمن رابطه معکوس معنادار وجود داشت (r= -0.75) و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی دوسوگرا همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت(.(r= 0.94 نتیجه گیری: زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی که سبک دلبستگی دوسوگرا داشتند طرحواره های ناسازگار بیشتری داشتند و افرادی که سبک دلبستگی ایمن داشتند از طرحواره های ناسازگار کمتری برخوردار بودند.

Keywords:

شخصیت مرزی , زندانیان , طرحواره های ناسازگار اولیه , سبک های دلبستگی