ارزیابی پتانسیل های گردشگری در توسعه پایدار شهری با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: شهرستان مریوان)

امروزه در اکثرکشورهای جهان، صنعت جهانگردی نقش مهمی در درآمد دولت، ایجاد اشتغال و تامین ارز خارجی ایفا نموده و به عنوان صنعتی که تاثیرات چند بعدی دارد مطرح است.توسعه نظاممند گردشگری و استفاده از قابلیتهای بسیار این بخش برای بهبود وضعیت کنونی گردشگری کشور، مستلزم به کارگیری و تدوین برنامهریزی گردشگری است. شهرستان مریوان از شرای بسیار خوبی در زمینه پتانسیلهای گردشگری برخودار میباشد. هدف پژوهش حاضر سنجش قابلیتهای گردشگری شهرمریوان وارایه راهبردهای برتر میباشد. جهت رسیدن به این مهم، از مدل راهبردی سوات بهره گرفته شد. در این پژوهش جاذبه های گردشگری شهر مریوان شناسایی و رتبهبندی گردیدند. همچنین در پایان با استفاده از مدل SWOT استراتژی های لازم ارایه شدند. نتایج رتبه بندی نشان داد که در میان جاذبه های گردشگری، منطقه گردشگری زریباربا میزان SLi بیشتر نسبت به دیگر مناطق دارای برد بیشتر و دارای وضعیت بسیار خوب میباشدو منطقه مریوان باشماق با امتیاز 0/672 در رتبه دوم و در سطح خوب قرار گرفته که این دو منطقه دارای بیشترین برد و ظرفیت از لحاظ گردشگری در شهر مریوان هستند. نتایج مدل سوات نشان داد که در ارزیابی عوامل محی داخلی، تنوع جاذبه های اکوتوریسمی در شهر مریوان با امتیاز 0/95 در رتبه اول قرار دارد.نبود مدیریت یکپارچه و هماهنگ در توسعه گردشگری با امتیاز 0/7 به عنوان مهم ترین ضعف در منطقه ذکر شده است. مستعد بودن منطقه جهت سرمایه گذاری و برنامهریزی گردشگری با امتیاز 0/7 مهم ترین فرصت شهر مریوان در توسعه گردشگری است. آلودگی منابع زیست محیطی با امتیاز 0/65 به عنوان مهم ترین تهدید شناخته شد.در مجموع امتیاز نهایی عوامل داخلی در ماتریس ارزیابی 8/99 و امتیاز نهایی عوامل خارجی 7/43 به دست آمده است که نشان دهنده تاثیر گذاری بیشتر عوامل داخلی بر عوامل خارجی در زمینه گردشگری در شهر مریوان میباشد.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار شهری , SWOT , مریوان