شناسایی عوامل بر موفقیت برنامه ریزی استراتژیک (مطالعه موردی: شهرک صنعتی بوشهر)

این پژوهش با هدف شناسایی عوامل بر موفقیت برنامهریزی استراتژیک در شهرک صنعتی بوشهر در سال 1396 انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی است. بدین سبب که برای اثبات فرضیه های تحقیق، از نظرسنجی با افراد درگیر مسیله (کارکنان شرکتهای مورد نظر) استفاده شده است، روش تحقیق، میدانی است. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 120 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمعآوری داده ها، با استفاده از پرسشنامه استاندارد انجام گرفت. برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ و برای روایی آن نیز از روایی محتوا و سازه استفاده شد که با تحلیل ، نتایج آن نشانگر پایا و روا بودن پرسشنامه داشت. در این پژوهش برای پاسخ به فرضیه های تحقیق از تکنیکهای تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای در نظر گرفته شده موثر بودهاند و در مجموع توانستهاند 74 درصد تغییرات موفقیت برنامهریزی استراتژیک را توضیح دهند. همچنین، با توجه به ضرایب مسیر بدست آمده، میتوان گفت که سهم همکاری مدیر ارشد در کاهش/افزایش موفقیت برنامهریزی استراتژیک بیشتر از سایر عوامل بوده است.

Keywords:

همکاری مدیر ارشد و کارکنان , جوابگویی و مسیولیت(پذیری) , آگاهی مدیران ارشد , ساختار سازمانی , فرهنگ سازمانی