بررسی و دوزیمتری داخلی ید 131 بااستفاده ازکد مونت کارلو VMC

مقدمه:امروزه بروز سرطان های تیرویید درجهان به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.که درمان با 131 I درسرطان های مختلف تیرویید به دوشکل صورت می پذیرد،تلاش برای ازبین بردن بقایای تیرویید که یک روش جانبی پس ازجراحی می باشد با اکتیویته 30-100 mci و تلاش برای نابودی متاستازها وتومورهای محلی به عنوان درمان اولیه سرطان که از اکتیویته 200-100 mci برای این منظوراستفاده می شود. هدف: بنابراین هدف ازاین مطالعه محاسبه دزمعادل ودزموثر تیرویید دردرمان سرطان با 131 I بااستفاده از کدشبیه سازی مونت کارلو VMC است موادو روش ها: دراین مطال عه از وکسلایز فانتوم استفاده شد وچشمه 131 I درتیرویید بصورت چشمه داخلی تعریف شد، همچنین ابتدا، میانه و انتهای هر دو بازه اکتیویته قبل و بعدازجراحی برابر mci 30، 65، 100، 150، 200 درمحاسبات اعمال شد و دز برای سه نیمه عمر 8، 16، 24 ساعت محاسبه شد. دوزجذبی تیرویید برحسب Gy و دوز موثر برحسب Sv محاسبه شد . نتایج: مقادیر به دست آمده دزجذبی تیرویید وهمچنین دزموثر باافزایش نیمه عمرفیزیکی وباافزایش اکتیویته درتیرویید بطور متناسب افزایش می یابد ورابطه خطی بین دز واکتیویته وزمان مشاهده شد که بااعمال اکتیویته 150 mci در زمان 8 و 16 ساعت دوز موثر 1.78، sv,sv 3 می شود که اختلافشان 1.78 SV است و دز جذبی در تیرویید در 8 و 16 ساعت به ترتیب 37.98 و 75.96 با اختلاف 37.98 است که تقریبا دو برابر افزایش پیدا کرده است. بیشترین مقدار دوز مربوط به اکتیویته 200 mci در 24 ساعت است .بحث ونتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که دردرمان سرطان تیرویید بااستفاده از رادیونکلویید 131 I تجویز میزان اکتیویته نقش مهمی در درمان همچنین دز موثر بیمار دارد وباید مقدار اکتیویته براساس مصالحه بین درمان ومسایل حفاظتی اندام های بحرانی باشد. همچنین استفاده از کدهای مونت کارلو سریع و کارامدی مثل VMC در این گونه محاسبات نقش بسزایی دارد