بررسی تاثیرمتغیرهای کلان اقتصادی بر توسعه بازار سهام (1383-1394)

امروزه اهدافی نظیر تحول اقتصادی، توسعه بازارهای مالی، بهبود شاخصهای بورس اوراق بهادار و زمینهسازی برای دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی با بهرهگیری از رشد بازارهای مالی، به یکی از اهداف اصلی کشورها تبدیل شده است که موجب بازبینی دوباره برنامه های توسعه در سراسر جهان شده است. در این راستا پدیده توسعه بازارهای مالی و از جمله بازارهای سهام به طور مستقیم و غیر مستقیم می توانند عاملی برای دستیابی به این اهداف باشد. این پژوهش با استفاده از رهیافت مدل تصحیح خطای برداری، به بررسی تاثیر اجزاء متغیرهای کلان اقتصادی بر بورس اوراق بهادار ایران در طی دوره زمانی 1383- 1394 به صورت فصلی میپردازد. برای این منظور متغیرهای درآمد ملی، نرخ سرمایه گذاری، سطح توسعه موسسات مالی واسطه و بی ثباتی اقتصاد کلان به عنوان متغیرهای کلان اقتصادی و عمق و عرض بورس اوراق بهادار به عنوان متغیرهای توسعه بازار بورس انتخاب شدهاند. همچنین مدل مورد استفاده در این مطالعه، الهام گرفته از مدل گارسیا و لیو (1999) و میلر ( (2002 میباشد.نتایج بدست آمده از آزمون همجمعی یوهانسون وجود یک بردار همجمعی بین شاخص عمق و عرض بورس اوراق بهادار و متغیرهای کلان اقتصادی را تایید میکند. نتایج نشان میهد که درآمد ملی هم بر عمق و هم بر عرض بورس اوراق بهادار تاثیر مثبت دارد. بدین معنی که یک ارتباط بلند مدت مثبت بین درآمد ملی وتوسعه بازار بورس وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که تاثیر متغیرهای نرخ سرمایه گذاری، سطح توسعه موسسات مالی واسطه و بی ثباتی اقتصاد کلان بر عمق و عرض بورس اوراق بهادار منفی می باشد بنابراین سیاستگذاران می توانند با تاثیرگذاری بر متغیرهای کلان اقتصادی زمینه توسعه بازار بورس را فراهم کرده و یا از موانع موجود در این راه بکاهند.

Keywords:

بازار سهام , عمق بازار , عرض بازار , متغیرهای کلان اقتصاد