ضدمبناگروی و همدردی؛ تحلیل انتقادی رویکرد ریچارد رورتی به حقوق بشر

ریچارد رورتی متفکر پراگماتیست معاصر، سهم مهمی در نظریه ی حقوق بشر معاصر دارد. وی با بیهوده پنداشتن توجیه عقلانی و اخلاقی حقوق بشر، عقلانیت حاکم بر حقوق بشر را نفی میکند چرا که معتقد است فلسفه اکنون دیگر نمیتواند به حقوق بشر کمک کند. رورتی در عوض در مواجهه با حقوق بشر، عاطفه و همدردی رانه به عنوان مبنایی برای حقوق بشر یا توجیه آن بلکه به عنوان انگیزهای برای تحریک به رعایت حقوق بشر،پیشنهاد می کند. وی برای منظور و برانگیختن عواطف و احساسات انسانی، تربیت احساسات و روایتگری درحقوق بشر را مفید و نتیجه بخش می داند. از نظر وی بوسیله ی تربیت احساسات به انسانها می آموزیم که نسبت به رنج یکدیگر حساس باشند و رنج دیگری را رنج خود بدانند. وی روایتگری در حقوق بشر یعنی روایت کردن حوادث و اتفاقات غمانگیز از نقض حقوق بشر در نقاط مختلف دنیا را وسیله ای برای تقویت حس همدردی درمیان مردم می پندارد. در جستار حاضر به نقد و بررسی این رویکرد به حقوق بشر می پردازیم.

Keywords:

ریچارد رورتی , ضدمبناگروی , همدردی , تربیت احساسات , داستانگویی , حقوق بشر