تاثیر هشت هفته تمرین موازی بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی و حرکتی زنان سالمند

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین موازی بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی و حرکتی زنان سالمند بود. بدین منظور37 نفر از زنان سالمند شرکت کننده در فعالیت های جمعی و برنامه های ورزش موازی پارک بانوان شهرستان اصفهان به عنوان نمونه آماری انتخاب و به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا توان هوازی تمامی آزمودنی ها به وسیله آزمون پله مک آردل اندازه گیری شد و آزمودنی ها بر اساس توان هوازی به دو گروه تمرین 17) نفر) و کنترل 20) نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرینات ورزشی موازی منتخب را انجام دادند و گروه کنترل در این مدت فقط فعالیت های روزانه خود را داشتند. در هفته اول قبل از شروع تمرین و 24 ساعت پس از اخرین جلسه تمرین پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس استفاده شد .(α=0/05) نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین موازی بر فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، توان هوازی، انعطاف پذیری، چابکی، ضربان قلب استراحت، قدرت و شاخص توده بدن زنان سالمند اثر ندارد.

Keywords:

زنان سالمند , توان هوازی , انعطاف پذیری , چابکی , شاخص توده بدن , فشار خون , قدرت