بررسی زیباشناسی اسلامی ایرانی در رابطه با طراحی لباس، مد و معماری

امروزه معنای زیباشناختی در بسیاری از امور رنگ باخته است و در میان سبک ها و سلایق گوناگون گم شده است. این امر را می توان در طراحی پوشاک بیرونی بانوان و طراحی معماری مشاهده نمود. با پیش رفتن در طول تاریخ و حرکت رو به جلو بخصوص دوران معاصر بی هویتی در طراحی پوشاک و صرفا در جهت برجسته سازی یک مدل در مقابل مدل دیگر بسیاری از ارزش های فرهنگی و مذهبی نادیده گرفته شده است. امروزه بخاطر الگوبرداری در طراحی معماری و پوشاک از یکدیگر می تواند به طور مستقیم در جامعه اثر گذار باشد. هدف دستیابی به اصول زیباشناختی در کنار پایبندی به فرهنگ و مذهب اسلامی است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی، تحلیلی و مقایسه ای است. نوع تحقیق کاربردی است. در این پژوهش 200 پرسشنامه به روش گلوله برفی بین قشر زنان از سنین 15 تا 55 سال، با تحصیلات دیپلم تا دکترا، اعتقادات خانوادگی گوناگون و انواع پوشش تهیه گردید و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. طبق بررسی ها مشخص شد، علت انتخاب نوع پوشش و همچنین مفهوم پوشش اسلامی با تحصیلات ارتباط معناداری دارد. در مورد درک زیباشناسی از مد اسلامی و انتخاب پوشش، متناسب با حال جامعه نظرات متفاوت است. در کل انتخاب پوشاک زنان در عین حال زیبا و متناسب با معیارهای مد شناسی اسلامی ارتباط مستقیم دارد. در معماری نیز این زیباشناسی وابسته به اصل خود و معماری ایرانی در عین حال برآورده کننده نیاز، احوالات و روحیات یک جامعه است.

Keywords:

مد و معماری , الگو لباس اسلامی ایرانی زنان , زیبایی شناسی اسلامی