بررسی شیوع نارسانویسی در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان محمودآباد

هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوع نارسانویسی در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی می باشد. جهت انجام این پژوهش از تعداد 4010 دانش آموز دختر تعداد 40 نفر انتخاب شدند، روش تحقیق از نوع توصیفی و نیمه تجربی بوده و متغیرهای مستقل آن نظم و انضباط مدرسه، بیقراری و پرتحرکی، نداشتن انگیزه و تکنولوژیهای آموزشی هستند و عملکرد نارسانویسی متغیر وابسته می باشد. از آمار توصیفی و استنباطی در این پژوهش استفاده شده و از آزمون مجذور کا دو که با فرمول زیر بدست می آید: (فرمول در متن مقاله اصلی) با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها تمامی فرضیه های پژوهش تایید شدند. 1. بی قراری و پرتحرکی در نارسانویسی تاثیر دارد. 2. عدم حرکت مناسب انگشتان دست در نارسانویسی موثراست. 3. نداشتن انگیزه کافی برای خوب نوشتن در نارسانویسی موثر است. 4. استفاده از تکنولوژی آموزشی در کاهش نارسانویسی موثر است. 5. نظم و انضباط موجود در مدرسه در کاهش نارسانویسی تاثیر دارد.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , مقطع ابتدایی , یادگیری , نارسانویسی یا دیس گرافی