رابطه بین هوش هیجانی با توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی کارکنان

هدف از انجام این پژوهش رابطه بین هوش هیجانی با توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی کارکنان بود. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شاغل در آموزش و پرورش ساری به تعداد 192 نفر که از این تعداد 128 نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد هوش هیجانی شرینگ (1996)، توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) و کارآفرینی سازمانی نقابی و بهادری (1390) بود. که به ترتیب پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ (α=0/92)، (α=0/86) و (α=0/74) محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی با ابعاد توانمندسازی (احساس معنی داری، احساس موثر بودن، احساس خودتعیینی، احساس اعتماد، احساس شایستگی) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین هوش هیجانی با ابعاد کارآفرینی (ریسک پذیری، نوآوری، پیشگامی) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین هوش هیجانی با توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , توانمندسازی , کارآفرینی سازمانی , کارکنان