بررسی روشمند ترجمه ابوالمعالی نصرالله منشی از کلیله و دمنه علمی - پژوهشی

ترجمه آثار ادبی، گامی مهم در جهت تحقق اهداف ادبیات تطبیقی است. کلیله و دمنه به عنوان کتابی تاثیرگذار از نمونه این ترجمه ها به شمار می آید که به ادعای برخی صاحبنظران، پایه گذار ادب تطبیقی می باشد؛ اما به طور کامل از منظر شگرد های ترجمه و تطبیق، دو اثر مورد بررسی قرار نگرفته اند. قطعا کشف شیوه ترجمه نصرالله منشی که سبب اقبال همگانی به کلیله و دمنه شده، می تواند راهگشای ترجمه موفق آثار ادبی شود. آنچه در این پژوهش اهمیت دارد، ارایه اسلوبی روشمند برای بررسی همه جانبه ترجمه نصر الله منشی از کلیله و دمنه می باشد. پس، با در نظر گرفتن فنون ترجمه و تلقی قدما از ترجمه آثار در سطح عوامل درون متنی و برون متنی، به بررسی ترجمه ابوالمعالی پرداخته شده است. این بررسی نشان دهنده شگردهای ابتکاری نصرالله منشی در برابر یابی واژگانی همراه با پایبندی به قواعد دستوری شیوه انسجام و طبیعی ساختن متن ترجمه و رعایت همپایگی معنایی دو کتاب است که نهایتا همه این موارد موجب تاثیر یکسان بر مخاطبان شده که مهم ترین هدف یک ترجمه مطلوب میباشد