ایمنی سازی سکونتگاه های روستایی با تاکید بر مشارکت و آموزش

ایمن سازی سکونتگاه های انسانی، مستلزم اتخاذ مجموعه تدابیری در راستای مواجهه و مقابله با سوانح و بلایای طیبعی می باشد. این تدابیر می توانند در راستای اهدافی چون اجتناب از خطر در مناطق مستعد بروز سوانح و یا درجهت کاهش مخاطرات ناشی از بلایای طبیعی اتخاذ گردند. بدیهی است جهت نیل به اهداف مذکور، ابزار اطلاعات اولیه ای مورد نیاز بوده که تشکیل بانک اطلاعاتی از انواع سوانح، فراگیری دانش و فنون لازم مواجهه با آن، قانون گذاری و همچنین آموزش و ترویج، نمونه هایی از آن بشمار می آیند. در این مقاله سعی شده است از میان انواع موضوعات و شیوه های متنوع و قابل بحث مرتبط با موضوع، پس از تبیین خصوصیات سانحه خیزی کشور که به لحاظ برآیند عملکرد مجموعه ای از عوامل محیطی در زمره کشورهای سانحه خیز جهان قرار گرفته است، به شیوه های مقابله با سوانح و بلایای طبیعی با محوریت «آموزش و مشارکت» ، بعنوان یکی از ارکان اصلی در مدیریت بحران ناشی از سوانح و با هدف ارتقاء فرهنگ عمومی گروه های کثیری از جوامع انسانی کشور (روستاییان) که از حداقل امکانات مقابله با سوانح بی بهره می باشند، با ارائه راهکارهای لازم پرداخته شود.