بررسی آسایش روانی و فیزیکی موثر در پایداری اجتماعی نواحی مسکونی

بقای پایداری انسان و محیط انسانی وابسته به حفظ تعادل و تداوم جهان زیستی است .شرط اساسی در نیل به پایداری محیطی، برقراری تعادل پویا میان نظامهای مختلف محیط است. این شرط از دیدگاه عملی دستیابی همزمان به پایداری نظام های بوم شناختی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی راایجاب می کند با توجه به اینکه پایداری اجتماعی با تحقق 4 اصل هویت اجتماعی،نظم اجتماعی،امنیت و آسایش در دو بعد روانی و فیزیکی محقق می شود . مسکن مطلوب فضایی است که فراهم آورنده آرامش و آسایش برای ساکن خویش باشد. در این تحقیق قصد بر ان است که با مورد پژوهی مولفه های آسایش روانی و فیزیکی موثر در پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی آسمان در تبریز که نمونه موفقی از مجتمع سازی در ایران هستند به راهکار هایی برای ایجاد پایداری اجتماعی در نواحی مسکونی دست یابیم تا فرد با عبور ازفضای شهری که اصول پایداری اجتماعی در آن رعایت شده بتواند احساس آرامش و امنیت کرده و در خانه ای که با مولفه های فیزیکی ( دما - نور- رطوبت ) و روانی طراحی شده با آرامش زندگی کند و حس تعلق به فضا و تعامل با افراد موجود در فضا افزایش یابد.