مقایسه عملکرد افراد با ریسک پذیری بالا پایین در آزمون برو نرو با استفاده از روش تحلیل نظریه تشخیص علامت

در آزمون های شناختی مانند آزمون برو نرو Go/Nogo از افراد خواسته میشود تا به محرک هدف پاسخ داده از پاسخ به محرک غیر هدف خودداری نمایند. با تحلیل پاسخ های صحیح خطای ارتکاب با استفاده از نظریه علامت یابی، دو شاخص دی پرایم بتا بدست آید به حساسیت ادراکی یعنی میزان توانایی فرد در تمیز محرک هدف از محرک غیرهدف دلالت دارد، درحالیکه بیانگر سوگیری پاسخ یعنی میزان محافظه کاری یا استراتژی سهل گیرانه فرد در پاسخ را نشان میدهد. بنابرین، میتوان این فرضیه را مطرح کرد که نمره افراد با ویژگی خطرپذیری بالا پایین در شاخص بتای به دست آمده از آزمون برو نرو متفاوت باشد. به منظور بررسی این فرضیه، 60 نفر آزمون کامپیوتری خطرپذیری بادکنکی همچنین آزمون برو نرو را انجام دادند. سپس بر اساس نظریه علامت یابی، نمره بتای آنان با اساس نرخ پاسخ های صحیح خطای ارتکاب محاسبه گردید. نتایج نشان داد که نمره بتا در افراد خطرپذیر برابر 0.23± 0.71 افراد محافظه کار برابر 0.31±0.95 بوده به طور معناداری متفاوت است. از آنجا که نمره پایین بتا نشان دهنده گرایش به راهبرد سهل گیرانه در پاسخ به آزمون است بنابرین، پیشنهاد میشود که با استفاده از آزمون های شناختی مانند برو نرو میتوان میزان خطرپذیری افراد را اندازه گیری نمود بدون آنکه افراد متوجه شوند که این آزمون خصیصه خطرپذیری آنان را ارزیابی میکند

Keywords:

تیوری تشخیص علامت , شاخص بتا , ریسک پذیری , آزمون برو/ نرو