میراث فرهنگی تاریخی شهر نراق نقش آن در تحقق توسعه پایدار

شهرهای کهن به عنوان مجموعه هایی پویا فعال، قرنها پس از موجودیت خود، تا دهه پنجاه از رشد طبیعی برخوردار بودند پس از این دهه، با رونق اقتصادی حاصل از فروش نفت تزریق عواید آن به درون جامعه، دچار ساخت سازهای ناسازگار با بستر طبیعی، فرهنگ معیشت ساکنین خود شدند. از طرفی متولیان شهرها به علت عدم آشنایی با ادبیات شهرهای کهن، برنامه ریزی طرحهایی نو ایجاد جاذبه هایی در محله های جدید باعث کوچ تدریجی ساکنین اصلی شهر به بخش های نوساز گردیدند شهرهای کهن به بافت مساله دار تبدیل شدند. هدف این پژوهش تدوین راهکارهای توانمندسازی موثر در تقویت روند توسعه پایدار این شهرها (نمونه موردی: شهر نراق) است که در پاسخ به چگونگی گذار از این ناپایداری به توسعه پایدار شهر تاریخی نراق میباشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی وگردآوری اطلاعات به صورت مطالعه اسنادی کتابخانه ای) وبرداشتهای میدانی بوده ونتایج حاصل از این بررسی ها، به صورت جدول swot به نمایش درآمده تحلیل این جدول، به تدوین راهکارها منجر شده است. نتیجه حاصل از این پژوهش ،تاثیر مستقیم تقویت بعد اقتصادی اجتماعی(فرهنگی) بر روند توسعه پایدار شهر تاریخی نراق است که پیرو آن ابعاد مدیریتی-حقوقی ،کالبدی زیست محیطی نیز تقویت خواهند شد، لذا در همین راستا به ارایه راهکارهای توانمندسازی بافت تاریخی نراق پرداخته خواهد شد.

Keywords:

شهرکهن ساخت ساز ناسازگار , توسعه پایدار , ابعاد توسعه پایدار , شهر تاریخی نراق