تاثیر کشیدگی ها در نشانه هاى نوشتارى با نگرشى به خط نستعلیق

در این پژوهش توصیفى و تحلیلى که براساس مطالعات اسنادى و کتابخانه اى انجام گرفته است،سعی در شناخت کامل کشیدگى هاى خط نستعلیق ، کاربرد ذوقی و بصری، قوانین و شیوه های نگارش آن و دستیابی به نکاتی که بتوان از آنها در جهت نشانه نوشته فارسی بهره برد، پرداخته شده است. خصوصیت انتزاعى نهفته در این خط، نکته قابل توجهى است که از زمان هاى بسیار دور ذهن هنرمندان خوشنویس را به تحول مشغول کرده و مجموعه اى هماهنگ از تجسم یک تجربه انسانى است که زیبایى و غناى آن در رابطه هماهنگ میان سه حرکت تکامل یافته عمودى، افقى و دورانى ایجاد مى شود و در عین حال نمودى از ارتباط تنگاتنگ با عنصر تصویرى خاص هنر ایرانى، اسلیمى است. هدف ازکاربرد کشیدگى ها در طراحى آرم، ایجاد تصاویر زیبا و افزایش ارزش بصرى که باعث ایجاد نقوش انتزاعى و دقت به مفهوم نوشته و درک بیشتر آن می شود ؛ بنابراین، بیشتر به ارتباط شکل ها و ساختار هندسى حروف و کلمات و کاربرد پرداخته می شود .و چشم را با حرکت هاى سریع و متغیر روى سطح می کشاند که می توان حروف و کلمات را به نسبت کوتاه یا بلند ،کوچک یا بزرگ، ضخیم یا ظریف، پررنگ یا کم رنگ نوشت. گاه حتى تغییرمکان، زاویه و اندازه نقطه نیز می تواند موثر باشد که در چنین شرایطى کشیدگى ها با پیوستگى و تداوم از نظر نوع ،شکل ، اندازه و ایجاد ریتم مى تواند نقش موثرى در طراحى نشانه نوشتارى داشته باشد

Keywords:

خوشنویسی ایرانی , خط نستعلیق , کشیدگی , نشانه نوشتاری