مقایسه کرنش پلاستیکی اعمال شده توسط فرایندهای فشرده سازی شیاری محدود و پیچش فشار بالا به روش المان محدود

اعمال کرنش پلاستیکی شدید (SPD) برروی فلزات به منظور ایجاد ساختار نانوکریستالی با ساختار ریزدانه موضوع بسیاری از تحقیقات اخیر بوده است پژوهش ها نشان میدهد که ساختار نانوکریستال باعث بهبود خواص مکانیکی از جمله استحکام تسلیم و مقاومت در برابر سایش می شود از میان انواع روشهای SPD می توان به روشها ی فشرده سازی شیاری محدود (CGP) و پیچش فشار بالا (HPT) اشاره کرد. صرفنظر از هندسه متفاوت قطعاتی که توسط هرکدام از این فرایند ها تولیدمی شود بررسی مقدار کرنش پلاستیکی و نیز نحوه اعمال آن درهر کدام ازاین فرایندها از لحاظ مقایسه و انتخاب فرایندکارامدتر می تواند سودمند واقع شود دراین مقاله نتایج تحلیل المان محدود فرایندهای فشرده سازی شیاری محدود و پیچش فشار بالا برروی آلومینیوم خالص تجاری ارائه گردیده و میزان موفقیت هرکدام از آنها دراعمال کرنش پلاستیکی شدید به قطعه بررسی می شود کرنش پلاستیکی به عنوان پارامتری برای سنجش میزان ریزدانگی در نظر گرفته می شود. در نهایت به مقایسه این دو روش و بیان امتیازات و محدودیتهای هر کدام از آنها پرداخته می شود.

Keywords:

پیچش فشار بالا , فشرده سازی شیاری محدود , نانوکریستال , المان محدود تغییر شکل پلاستیکی , ریزدانگی , خواص مکانیکی